Nikt prawie nie wie, dokąd go zaprowadzi droga, póki nie stanie u celu: Linki

cóż, wszystko rzuciłam, ale tu przynajmniej cokolwiek mam. W każdym razie, zawieszam i pewnie wrócę niedługo.

Strzałeczka.

Miałam poprawiać błędy, ale oczywiście tego nie zrobiłam. Jesteśmy w trakcie pracy.

Rozdział pierwszy — 45%

„— Proszę iść do domu. — Złapał ją za ramię. — Peruka pani spada.

I wypchnął kobietę za drzwi, prosto na zimną klatkę. Theresa spojrzała na niego wściekle i rzuciła jeszcze do Yvonne:

— Dlatego właśnie nie mam dzieci!

— Nie ma ich pani, bo nikt pani nie chce! — odkrzyknął Charlie i zatrzasnął drzwi prosto przed nosem sąsiadki. — Prawda?”.

Obserwatorzy